Nog één keer gaat haar blik naar de man die een beetje lijkt op Edwin van der Sar. Hij ziet haar niet, met een droge mond verlaat ze de bar. Een vrouw van negenendertig uit Groningen fietst ’s om drie uur in de ochtend naar haar woning en huilt van binnen om weer een eenzame nacht. Een vrouw van 39 die naar liefde snakt: het zou niet mogen bestaan. Een vrouw van 39 die naar liefde snakt: daar is niks grappigs aan.

Ze pakt een zak chips en doet de televisie aan. En valt in een herhaling van Pauw en Witteman. Al snel gaan haar gedachten weer naar die ene man in de bar. Krachtig poetst ze haar witte tanden terwijl ze denkt aan zijn grote handen en aan zijn grote oren net als Edwin van der Sar. Een vrouw van 39 die naar liefde snakt: het zou niet mogen bestaan. Een vrouw van 39 die naar liefde snakt: daar is niks grappigs aan.

In bed grijpt ze naar een recente succesroman waar ze haar gedachten niet goed bijhouden kan. Steeds is daar weer de man die een beetje lijkt op Edwin van der Sar. Met een diepe zucht klapt ze haar boek dicht en gaat met de linkerhand tussen haar benen. Net zo lang tot alle gedachten aan deze nacht zijn verdwenen. Een vrouw van 39 die naar liefde snakt het zou niet mogen bestaan. Een vrouw van 39 die naar liefde snakt daar is niks grappigs aan.

© All rights reserved